“اکبر عبدی” در ۴ شهریور ۱۳۳۹ از پدر و مادری اردبیلی در محله نازی آباد زاده شده و از سال ۱۳۵۸ با دریافت مدرک دیپلم نمایشهای آماتوری فعالیت هنریاش را آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۲ به تلویزیون رفت و تاکنون به نقشآفرینی در موضوعات مختلفی پرداخته است و او را بیشتر به خاطر بازیهای کمدی و طنزش میشناسند.
او تنها بازیگری است که در ایران توانسته در غالبهای مختلف بگنجد، بسیاری سعی کردهاند در سینمای ایران نقش زن را بازی کنند اما بیشک هیچ کدامشان اکبر عبدی “آدم برفی” نشدهاند و در “خوابم میاد” رضا عطاران نقش مادر پیر “عطاران” را به تصویر کشید و به خاطرش سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را از رقبایش ربود.
“اکبر عبدی” در ۴ شهریور ۱۳۳۹ از پدر و مادری اردبیلی در محله نازی آباد زاده شده و از سال ۱۳۵۸ با دریافت مدرک دیپلم نمایشهای آماتوری فعالیت هنریاش را آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۲ به تلویزیون رفت و تاکنون به نقشآفرینی در موضوعات مختلفی پرداخته است و او را بیشتر به خاطر بازیهای کمدی و طنزش میشناسند.
او تنها بازیگری است که در ایران توانسته در غالبهای مختلف بگنجد، بسیاری سعی کردهاند در سینمای ایران نقش زن را بازی کنند اما بیشک هیچ کدامشان اکبر عبدی “آدم برفی” نشدهاند و در “خوابم میاد” رضا عطاران نقش مادر پیر “عطاران” را به تصویر کشید و به خاطرش سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را از رقبایش ربود.
انگار زن شدن در سینما تنها در تخصص اوست و بس.
“اکبر عبدی” همیشه یک پدیده بود چه آن موقع که مدرسهاش دیده میشد چه وقتی که در “اجاره نشینها” بمب خنده بود، چه وقتی در فیلم “مادر” اشک تماشاگران را در میآورد و چه وقتی که در نقش یک مادر کاملا جدی بازی میکرد البته این بازیگر نیز از حواشی سینمایی به طور کامل دور نیست و یکی از حواشی زندگی حرفهای او این است که در مراسم اختتامیه سی امین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۰ ضمن انتقاد از روند برگزاری و داوری جشنواره گفت: برای بازی در فیلمی ایرانی باید جایزه سیمرغ بلورین را دریافت میکردم، “عبدی”همچنین در تاریخ ۱۳۹۰٫۱۲٫۲۳ به عنوان میهمان در برنامه “پارک ملت” حضور یافت و گلههایی از دستمزد حاصل از بازیاش در فیلم سینمایی “اخراجیها” کرد.
وی در این برنامه “محمدرضا شریفی نیا” را فردی پول دوست خواند.
“اکبر عبدی” در مراسمی در تیر ماه ۱۳۹۲ در روزهای پایانی ریاست جمهوری “محمود احمدی نژاد” نشان درجه یک فرهنگ و هنر را دریافت کرد.
مجموعه آثار:
“جنجال بزرگ” (سیاوش شاکری ۱۳۶۳)
“مردی که موش شد (۱۳۶۴)
“اجاره نشینها” (داریوش مهرجویی ۱۳۶۵)
“مأموریت” (حسین زندباف ۱۳۶۵)
“گراند سینما” (حسن هدایت ۱۳۶۷)
“ای ایران” (ناصر تقوایی۱۳۶۸)
دزد عروسکها (محمدرضا هنرمند ۱۳۶۸)
“ریحانه” (علیرضا رئیسیان ۱۳۶۸)
“مادر” (علی حاتمی ۱۳۶۸)
“در آرزوی ازدواج” (اصغر هاشمی ۱۳۶۹)
”مدرسه پیرمردها” (علی سجادی حسینی ۱۳۷۰)
دلشدگان(علی حاتمی ۱۳۷۰)
“نان، عشق و موتور هزار” (ابوالحسن داوودی ۱۳۷۹)
“کفشهای جیرجیرکدار من” (شاهپور قریب ۱۳۸۱)
“قاعده بازی” (احمدرضا معتمدی ۱۳۸۴)
“اخراجیها” (مسعود ده نمکی ۱۳۸۵)
***مجموعههای تلویزیونی:
“امام علی” (داوود میرباقری ۱۳۷۰)
“راه سوم” (قاسم جعفری ۱۳۷۷)
“زیر آسمان شهر” (سری سوم، مهران غفوریان ۱۳۸۰)
***جوایز :
برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از هشتمین جشنواره فیم فجر برای بازی در “مادر” (۱۳۶۸)
کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مادر از یازدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در “هنرپیشه”(۱۳۷۱)
کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از هفدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در “جنگجوی پیروز” (۱۳۷۷)
کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیستمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در “نان، عشق و موتور هزار”
کاندیدار تندیس زرین بهترین نقش مکمل مرد از ششمین جشن خانه سینما برای بازی در “نان،عشق و موتور هزار” (۱۳۸۱)
بهترین بازیگر نقش اول مرد سال به انتخاب نویسندگان و منتقدان سینما برای بازی در “آدم برفی” (۱۳۷۷)
بهترین بازیگر نقش مکمل مرد سال به انتخاب نویسندگان و منتقدان سینما برای بازی در “نان، عشق و موتور هزار” (۱۳۸۱)
برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از سیامین جشنواره فیلم فجر برای نقشآفرینی در “خوابم میاد” (رضا عطاران).
با تمام این تفاسیر امروز تولد مردی است که حق زیادی بر گردن سینمای ایران دارد و سالها با او خندیدیم، گریه کردیم و بازیها و از تواناییهای بیبدیل او تعریف کردیم و برایمان خاطره شد.
منبع:yjc.ir